O’zingizni ko’rmagansiz.
Faqat aksingizni, rasmingizni, tanangizni ko’rgasiz.
Xuddi shunday xarakteringiz, qanday shaxs ekanligingizni ko’rmaysiz. Atrofdagilar esa ko’rgan, ko’rib turibdi.
Shunday ekan kimdir sizga kamchiligingizni aytsa, darrov hafa bo’lib u insonga “bunday emasman, o’zing shunaqasan” deb aytishga shoshilmang.
Kimdir kuldirib aytadi, kimdir yig’latib aytadi. Ularning ikkisi ham do’stingiz. Do’stingiz bo’lmasa aytmasdi.
- Kamchilikni aytish qiyin.
- Tan olish undanda qiyin.
- O’zgarish eng qiyini.
Qiynang, qiynaling.